Τι άλλο θα δούμε συνάδελφοι; Με "τροφοδοτούν" συνεχώς με τέτοια κείμενα (αντίγραφα από email yahoo και για αυτό τα πιστεύω σαν αληθινά) χωρίς να γνωρίζω και γιατί με επέλεξε αυτός που μου τα στέλνει. Τι να κάνω; Να μη τα μεταφέρω; Να τα αποκρύψω από ντροπή που έχω τέτοιον συνάδελφο (και ας μην ασκώ το επάγγελμα) και να μη τα "αποκαλύψω"; Εσείς τι θα κάνατε; Να αποσυρθώ από το φόρουμ με την ουρά στα σκέλια για αυτές τις ανοησίες; Που να δείτε και πιο κάτω, τα άλλα κείμενα! Αναπάντεχα και ευχάριστα, μέχρι και τις επόμενες εκλογές παρατείνεται η άδειά μου, διότι έχω ρόλο που δεν είναι του παρόντος.
Από Ανδρέα Ανδρέου του οποίου το όνομα δεν "αποκαλύπτω" στο φόρουμ γιατί μπορεί ο ίδιος να θέλει να "αποκαλυφθεί", προς Λάμπρο Μαγκλάρα!!! Όταν υπάρχουν τέτοιοι μαθηματικοί, μάλλον δεν θα πρέπει να μας φταίει ο δυστυχής και άσχετος Λάμπρος Μαγκλάρα για τις ανοησίες του.
Χαίρε φίλε Λάμπρο,
έλαβον τάς δύο τελευταίας επιστολάς σου καί αύθις σού απαντώ :
1.Ως πρός τό πυθαγόρειο θεώρημα.
πρόσεξε Λάμπρο, καθημερινώς ανακαλύπτεις εκ τών ιδίων, πώς αντιδρά ο άνθρωπος, εάν θέσης υπό αμφισβήτησιν τά καθ-ιερωμένα, μετατρέπεται εις άγριον θηρίον. Αποδέχεται π.χ. τόν Banach καί τάς εν τελώς φανταστικάς κατασκευάς του, αλλά απορρίπτει, ά κείνται ενώπιόν του.Ο άνθρωπος λειτουργεί, ως μέλος αγέλης, ως κτήνος, κινείται (εν προκειμένω πνευματικώς) αγεληδόν, φανατίζεται, γίνεται επιθετικός, αδιάλλακτος καί υπερασπίζεται τήν αγέλην του. Αποτυφλώνεται Λάμπρο καί αυτοδεσμεύεται, θέτει εαυτόν ΥΠΟ τή αγέλη, έστω καί εάν αυτοκαταπιέζεται, ΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ, αρνείται τήν δύναμιν τής ατομικής του κρίσεως καί ασπάζεται τά «ιδανικά» τής αγέλης. Υπ’ αυτήν τήν έννοιαν θεωρώ εαυτόν ΑΝΑΡΧΟΝ καί ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ και συν-κινούμαι μόνον από ανθρώπους, έχοντας ελευθέραν βούλησιν καί παν-ελευθερίαν πνεύματος. Αι αντιθέσεις συμφωνία-διαφωνία, δίκαιον-άδικον απολλύουν τοιουτοτρόπως τήν αρχικήν τους σημασίαν, μεταβάλλονται εις εννοίας πραγματικώς ασημάντους, η ισότης, δ’ήν άπαντες τάχα μου κόπτονται, αποκτά ομοίως άλλην διάστασιν, καθίσταται από ισοπεδωτική, γόνιμος, οδηγεί εκ τής ομαδικής αγνωσίας εις τήν προσωπικήν γνώσιν, εκ τής ομαδικής απροσωπίας εις τήν ιδιοπροσωπίαν. Υπ’ αυτήν τήν έννοιαν θεωρώ εαυτόν, επίσης ευ-τυχήν, διά τήν σύν-πτωσιν τών δρόμων μας καί χαίρομαι πάσαν στιγμήν τής μετ’ εσού κοινωνίας. Πρός τί, νύν, αι αναφοραί μου, διερωτάσαι ευλόγως. Λοιπόν Λάμπρο, τό πυθαγόρειον θεώρημα αντιβαίνει τήν «Αρχήν τής Ακεραιότητος» ήτις αποτελεί καί θεμέλιον λίθον τών απόψεών μου περί τού ΚΟΣΜΟΥ. Τμήσις καί ανασύστασις είναι ΦΥΣΙΚΩΣ αδύνατος άνευ εμφανίσεως «ουλής», ειδ’ άλλως ισοδυναμεί πρός μαγείαν. Επειδή όμως εμβιώμεν εποχήν άκρως τεχνοκρατικήν, όπου σκοπός είναι η παραγωγή καί η κατανάλωσις τού ιδίου υπό τήν ιδίαν πάντοτε μορφήν (καρκίνος, δήλα δή), ποσώς ενδιαφέρει τό όλον θέμα. Οι μηχανικοί π.χ. δέν ενοχλούνται, εάν υπάρχουν άρρητοι ή όχι, χρησιμοποιούν, ούτως ή άλλως, τό 1,414 διά τήν τετραγωνικήν ρίζα τού 2, τά λοιπά ψηφία αποτελούν «ακαδημαϊκήν κάνναβιν» δι’ αυτούς. Η φιλοσοφία, πάλιν, θεωρείται κλάδος διά προσεχώς «ανέργους», διό καί συρρικνούται διεθνώς ο αριθμός τών φιλοσοφικών σχολών, ενώ οί μαθηματικοί έχουν υποβάλλει εις τήν κοινήν αντίληψιν τό ψεύδος, ό,τι εξ αυτών εξαρτάται τό μέλλον τής ανθρωπότητος, έστω καί εάν επι-ενδύουν «μαγικάς» θεωρήσεις μέ «επιστημονικά» καλύμματα. Πρόσεξε τώρα Λάμπρο, τήν κατάληξιν ών ανέφερον. Τό πυθαγόρειον θεώρημα αποτελεί σήμερον τήν θεμέλιον λίθον απάντων τών θετικών επιστημών, έστω καί εάν τούτο είναι εκ πρώτης όψεως δυσδιάκριτον. Η μηχανική, κλασσική καί μή, στηρίζεται επί τούτου π.χ. Τά θεωρήματα τού Newton (οι τρείς νόμοι τής κινήσεως καί ό νόμος τής βαρύτητος) ο νόμος τού Coulomb, καί βεβαίως οι τύποι τής σχετικιστικής δυναμικής. Περιττή δέ η αναφορά μου εις τάς εξισώσεις τών Hamilton καί Lagrange, όλα εκεί έχουν τάς πηγάς των. Λοιπόν, προσβολή τού πυθαγορείου, θέτει υπό άμεσον αμφισβήτησιν τούς 6 βασικούς θεμελιώδεις νόμους τής μηχανικής. Αυτό Λάμπρο τό γνωρίζω από τό 1985, όταν καί διεπίστωσα, ό,τι οι νόμοι είναι ουσιαστικώς άνομοι, έχουν τόσην προσέγγισιν όσο και τό πυθαγόρειον θεώρημα. Δέν έχω μέν συναντήσει δημοσίευσιν επί τού θέματος, υποθέτω δέν διερευνάται υπό αυτής τής σκοπίσεως, είμαι ωστόσο σχεδόν βέβαιος ό,τι τό έχεις αναγνωρίσει ή τουλάχιστον «οσφρησθή», τό θέμα είναι, εάν έχης επίγνωσιν τών συνεπειών απορρίψεώς του... Ισοδυναμεί παγκοσμίας τινάς επαναστάσεως. Εν ολίγοις, φρονώ, ό,τι η όλη μελέτη σου χρήζει επαναγραφής, τό επιχείρημα «φυσική αδυναμία» ουδαμώς ενοχλεί τήν μαθηματικήν κοινότητα, ο μαθηματικός χώρος καθιστά τά πάντα δυνατά, θά είναι πάντα η απάντησις. Επί τής ουσίας όμως. Η δημοσίευσίς σου μέ απασχολεί καθημερινώς θά έλεγον, γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας, ό,τι εδώ απαιτείται κυρίως «διπλωματία», η μαθηματική κοινότης απασχολεί χιλιάδας ατόμων ανά τόν κόσμον, πιστεύεις αληθώς ό,τι θά επιτρέψουν κλόνισιν τών θεμελίων εφ’ ών στηρίζονται ; Ο τίτλος π.χ.: «Η ανατροπή τού πυθαγορείου θεωρήματος», πεισματώνει καί κινεί εις μαζικήν αντίδρασιν. Αντ’ αυτού π.χ. : «Μία ακόμη απόδειξις πώς τά μαθηματικά υπερπηδούν τάς «φυσικάς αδυναμίας», ήτις κινεί τό ενδιαφέρον, κολακεύει καί αφήνει ανοικτά τά προκύπτοντα μελλοντικά ερωτήματα. Νύξις επί τών αλγεβραϊκών πράξεων, επί τών αρνητικών αριθμών, επί τής ερμηνείας τών π καί φ καί η τελική αναφορά εις τήν Φυσικήν Ακεραιότητα, Σύνθεσιν-Αποσύνθεσιν-Ανασύστασιν, θά ολοκληρώνη τήν εικόναν, θέτουσα τό υπο-κείμενον φιλοσοφικό πλαίσιον. Πρόσεξε Λάμπρο, ουδέν πρόβλημα μεταφράσεως έχω, είμαι εις θέσιν τόσον αγγλιστί, όσον καί γερμανιστί, ακόμη και εις τά σανσκριτικά εάν επιθυμής...τό πρόβλημα τού χρόνου, είναι απλώς έν πρόβλημα, ως άπαντα τά προβλήματα, επιλύεται. Δώσε μου, ολίγον χρόνον επί πλέον, θά επανέλθω μέ συγκεκριμένας απόψεις επί τού θέματος. 2. Περί ζωής. Ο λόγος σου Λάμπρο μέ ικανοποίησεν, δέν τόν θεωρώ «παράξενον» ούτε «ατεκμηρίωτον» συνέχισε καί θά εισέλθω αιφνιδίως...
Λάμπρο, εις τό επανειδείν... Ανδρέας
Κουράγιο αγαπητοί συνέδελφοι. Τι άλλο να πω; Αυτός ο τύπος "σουλατσάρει" εδώ μέσα γεμάτος υποκρισία για όλους μας. Μα είναι δυνατόν;
_________________ Το ξέρω. Σκέψου μήπως κάτι σημαίνει...
|